Het thema dit jaar was: Flodder Goes Carnaval! Dus wij hadden heel toepasselijk op onze shirts gezet: O Buurman
(voorkant) wat doet u nu?(achterkant). En dat hebben we gemerkt. Onbekende mensen die opeens zeiden: Nou, ik loop. Ohja, we hebben iets achterop ons shirt staan. Maar het mooie was, dat we bij sommige spellen alleen al extra punten kregen door onze shirts.
Na het opzetten van de tent, gingen we met alle groepen naar de kampvuurkuil om naar een soort van introductie van het thema te kijken. Dat vind ik altijd het minst leuke gedeelte van de RSW. In het begin gaat het nog wel, maar daarna heb je het koud en wil je eigenlijk het liefst lekker je warme slaapzak in.
De eerste nacht was echt ontzettend koud, want we hadden die twee flapjes voor de raampjes opengelaten, en niemand wilde haar slaapzak uit om ze dicht te doen. Dat hebben we gemerkt.
Toen we de volgende ochtend een lekker kopje warme thee wilden zetten, bleek ons gasstel het niet te doen! Na een beetje lief glimlachen en met onze wimpers knipperen naar onze ontzettend aardige buren, mochten we gelukkig hun gasstel lenen. Onze redders in nood.
Wij zijn zaterdagochtend begonnen met het postenspel. Om onze voornemens na te komen, hebben we alle posten maar gedaan. Je moet de punten toch ergens vandaan halen.
s Middags gingen wij de hike lopen. Hierover ben ik echt trots op mijn groepje, want we hebben hem helemaal uitgelopen en de moeilijke route-technieken gebruikt.
De punten die we hiervoor kregen, hebben we echt nodig gehad. s Avonds gingen we namelijk hutspot eten. Dat was echt de laatste keer dat ik dat gegeten heb. Sommige stukjes waren niet helemaal gaar en uiteindelijk is het meer hamburger op brood geworden. Dat smaakte wel erg goed. Maar het beste was nog het toetje. Isabell was namelijk vrijdag jarig en ze had als toetje voor zaterdagavond een zelfgemaakte appeltaart meegenomen.
s Avonds weer naar de kampvuurkuil. Ik moet wel zeggen dat ik toen echt moe was en dat ik mezelf af en toe even wakker moest schudden. Ohja, we zijn nog ergens mee bezig.
Zondag ochtend zijn we begonnen met een soort ruilspel om geld te verdienen voor de Flodders. Halverwege hebben we het eigenlijk een beetje opgegeven en toen zijn we maar thee gaan drinken bij onze tent.
Rond een uur of twaalf gingen we met iedereen hamburger op brood eten bij de zandvlakte. En toen was het alweer tijd om je tent op te gaan ruimen.
Toen alles weer netjes was, zijn we met ons hele subkamp naar de kampvuurkuil gelopen voor de afsluiting en de prijsuitreiking.
De PLs (patrouilleleider/ster) van de eerste twintig groepjes mochten naar voren komen. Het was wel een opluchting toen ons groepsnummer genoemd werd, we zaten in ieder geval bij de beste twintig. En toen begonnen ze met het voorlezen van de eindlijst. Vanaf twintig omhoog. Dat was echt spannend. Je denkt iedere keer: Yes, in ieder geval bij de beste vijftien! Toen de beste tien en uiteindelijk stonden er nog maar zeven PLs op het podium. Toen werd er bekend gemaakt dat de groepjes die twee en drie waren geworden niet naar de LSW mochten, omdat er een van hun al te oud was. Yes, yes, yes, sowieso al een plaatsje voor de LSW voor ons.
Uiteindelijk zijn we vierde geworden. Ik vind het een mooie afsluiting en op naar de LSW.
Groetjes, Susan
