De hudo? ja de hudo. Zoals het een echte Roelander het betaamd wordt er gepoept in een gat in de grond. En als echte verkenner wil je je p**p horen vallen, of beter gezegd: horen plonzen! Na wat mislukte pogingen ( heej, er zit poep aan mijn schep hier was al een hudo) werd het al wat laat, dus werd deze taak gepland voor de zondag.
Na een lekker hapje eten was het ideale moment voor het stoken van het eerste kampvuurtje, op het kampterrein waar vuurtjes pas als dusdanig worden herkend wanneer het vuur boven hoofdhoogte reikt. Maar helaas: na de lange droogte van de maand(en) ervoor was een stookverbod onomkomelijk. Gelukkig maakt een olielamp ook vuur, en kun je hem boven hoofdhoogte hangen.
Zondag is de dag van het opbouwen, en zeker op verkennerkamp. Er moest een tafel gepionierd worden en de hudo moest gegraven worden, toch zeker meer dan 2 meter. Alle kinderen en alle leiding hard aan het werk
een echte zondag dus (?). Al snel was het duidelijk dat er een team tafel en een team hudo was. Voor de een de discipline veel knopen leggen, en strak ook, en voor de ander hersenloos scheppen totdat je arm eraf valt, of het zand van boven in je ogen valt als je zelf in de hudo staat te zwoegen. Een metertje of 3 bleek al snel te soft, en het hudo-diepte-record is diezelfde middag dan ook verbroken met een diepte van 2.5 verkenner (3.5 meter), en plonsbaar, want de bodem was bedekt met een dekentje van grondwater. Al laat in de middag stond de tafel netjes te prijken op het terrein en was de hudo meerdere malen ge-testplonst.
Vol trots konden er s avonds lekkere aardappeltjes en doperwtjes gegeten worden en, zoals het hoort, worden afgewassen en uitgebuikt. Een bezoekje van koning Roeland is natuurlijk altijd dolle pret en een zeer eervol moment. De koning bleek echter wat negatief tegenover internet te staan (puh, wat oudbollig), maar wie weet konden we daarin wel verandering brengen deze week. De avond werd afgesloten met een competatief ren-jat-tik-spel dat werd gekenmerkt door lachen, springen, schreeuwen, juichen, rennen, aftikken, ontkomen, een paar winnaars, en nog meer verliezers.
Maandag wasdag. Niet dus, want een beetje bikkel wast zich niet op kamp! Op de afwas na dan, dit geschiedde na het ontbijt aan de eerder gepionierde tafel. Er mochten ook lunchpakketjes gemaakt worden om mee te nemen naar de stad. Maarja, wie zou dat doen als er ook mensen in Eindhoven zijn die dat veel beter kunnen, zoals de mensen van de Mc D. en Bakker B
Maar voordat het doelloos slenteren door de stad kon beginnen, ging er eerst doelvol geslenterd worden door de stad. Omdat Koning Roeland van Roeland al meer interesse kreeg in het internet, en hiermee er ook meer behendigheid in kreeg, heeft hij een streetviewfototocht gemaakt. De onderdanen van Roeland moesten plekken in Eindhoven opzoeken die correspondeerde met streetviewfotos en hier een vraag beantwoorden die bij het plaatje hoort. Zoals bekend zijn er ook luie Roelanders, dit soort gebruikt liever zijn hersenen dan zijn voeten. Bijvoorbeeld op de vraag Welke bank staat rechts van dit gebouw kun je voor je antwoord gaan zoeken welke bank dat is of je noemt zomaar een bank en hoopt dat dit juist is. Fail! Zo zijn er ook de nog luiere Roelanders, dit soort neemt de antwoorden van het gewone luie groepje over en bespaart zo hersenenergie voor belangrijkere zaken.
Na de fototocht kon er dan eindelijk door Eindhoven gebanjerd worden. En natuurlijk inkopen, zoals ansichtkaarten en een wintervoorraad Euroshopper cola en snoep. In het einde van de middag liep het storm bij de parapluafdeling van de V&D waardoor het buiten erg hard ging regenen. Als het dan toch moest vallen, dan maar als we toch veilig in de stad zitten..
Toen we uit geshopped waren was het tijd om boodschappen te gaan doen bij de Albert H. Ieder groepje verkenners kreeg een bepaald bedrag mee waarvoor ze avondeten konden kopen, wat ze ook zelf konden bereiden die avond. Verrassend is het altijd weer dat van alles wat gekozen kan worden vaak de aardappels, groente en vlees combinatie gekozen word.. Wat een gezonde mensen toch die Roelanders! Dat zullen ze wel van Koning Roeland geleerd hebben, die eet immers nooit ongezond!
Aangekomen op het kampterrein (droog), werd er meteen begonnen aan het avondeten. Omdat alle pannen in bezit waren van de verkenners moesten de leidings volstaan met de fluitketel. Met een een beetje improvisatie, ervaring, toewijding, passie, en een paar zakjes kant en klare pasta kon er toch nog een Koninklijke maaltijd bereid worden. De verkenners hadden de luxe van twee pannen, het spreekt natuurlijk vanzelf dat hier meesterlijke maaltijden bereid werden, de ene nog beter dan de andere. Petje af! Na het eten volgt natuurlijk de afwas, dit is natuurlijk nooit leuk en iedereen heeft meestal wel of gisteren of vandaag of morgen al twee keer afgewassen en is dus niet aan de beurt...
Na enig overleg bij de leidings was het tijd voor het avondspel. Koning Roeland van Roeland wilde graag zijn computersysteem upgraden, en hoe anders dan te betalen voor illegale software? De onderdanen van Koning Roeland gingen handelen met software, wie voor de juiste prijs inkocht en verkocht en niet te veel opviel bij de douane maakte het meeste kans op de hoogste winst. Tot in de donkere uurtjes werd er druk onderhandeld.
Het toppunt van de dag was dat het stookverbod opgeheven was, en dus kon er nog even goed gestookt worden. Met één lucifer werd het vuur aangestoken. Aangezien we op één van de beste stookplekken van Nederland zaten was het vuur niet te zuinig, de kloofbijl hoefde niet ter hand genomen worden..
Dinsdag hikedag, vandaag ging er gehiked worden. Natuurlijk eerst een goed ontbijt erin, er moest gepresteerd worden vandaag.. Toen de boter gesmeerd, de hagelslag gestrooid, de boterhammen gegeten en de afwas afgewassen was, was het tijd voor de hike. Het was een GPS-hike (inclusief geo-cache!). Bij de meeste verkenners al bekend, dus het navigeren kon geen probleem meer zijn. Na een aantal uur kwamen de eerste groepjes binnen druppelen. Er was een groepje die het voorwerp voor in de geo-cache kwijt waren, dus dan maar alleen er wat uit halen. Dan was er in ieder geval voor de helft voldaan de eis om er iets in te doen en er wat anders uit te halen..
Na de hike was er de dagelijks terugkerende activiteit, namelijk hout zoeken. Hier waren verschillende disciplines herkenbaar bij de Roelanders. Zo zijn er de ik blijf wel bij het vuur om te zorgen dat hij aan blijft Roelanders, de grote boomstammen van ver weg Roelanders, de kleine stokjes van dichtbij Roelanders en als laatste de ik ga een endje verderop uit het zicht chillen Roelanders. Al deze Roelanders bij elkaar zorgden voor voldoende hout en gezelligheid.
Tot zo ver hadden we nog niet veel last van de regen gehad, terwijl de rest van Nederland aardig nat scheen te zijn. Vandaag waren de voorspellingen voor Heeze niet erg optimistisch.. Dat klinkt als een perfecte dag om te gaan kanoën, dan wordt je hoe dan ook nat.. Dus met droge kleren in de tas op de fiets op weg naar de kanoverhuur. Van regen nog geen last, dus na de busrit naar de sloot zaten we droog en wel in de kanos. Het was een rustig watertje, veel bochtjes, langzame stroming, veel groen en veel kanos. De tocht scheen drie uur te duren, maar zelfs met wat tussenstops erbij waren we eerder klaar. Het zijn natuurlijk wel een stelletje bikkels die Roelanders.. Nog steeds geen last van regen gehad, terwijl het toch in het ganse land scheen te regenen. Optimistisch werden er al een aantal regenjassen terug in de tas gestopt voor de terugreis. Dit kan natuurlijk maar één ding betekenen, en dat is keiharde regen. Zo hard als dat het alleen in Roeland kan regenen! De druk op de trappers werd opgevoerd, de omwentelingen per minuut verhoogden, waardoor de Roelanders in rap tempo richting hun thuisbasis rolden. Bij aankomst waren de regenwolken weggetrapt en werden eerst de tenten geïnspecteerd op lekkage, dit viel mee. Het tweede wat gedaan moest worden is de voeten drogen en opwarmen, hoe anders dan je sokken als een marshmallow aan een stokje boven het vuur hangen... Dit is hoe een echte Roelander dat doet.
De regenbui van woensdag was zo goed gevallen, dat we besloten vandaag weer maar eens nat te worden. Dus met de fiets naar zwembad de Tongelreep in Eindhoven. Daar aangekomen snel kleren uit en zwembroek aan. Het was een groot zwembad, golfslagbad, hoop glijbanen, buitenbad, stroomversnellingen, etc. Ook heel veel mensen en lange rijen, maar dat mocht de pret niet deren! Als je een echte bikkel was kon je ook buiten van de glijbanen af, waar geen rijen stonden. Later in de middag kreeg Koning Roeland toestemming van de minister van financiën om voor alle Roelanders in het zwembad een patatje met te kopen, waardoor er weer genoeg energie was om nog een uurtje door te zwemmen. Aan alle mooie dingen komt een einde en zo was het tijd om af te spoelen, af te drogen, om te kleden, baard te scheren, fiets te pakken en terug richting het koninkrijk Roeland te fietsen.
s Avonds werd de laatste nattigheid achter de oren weg gedroogd bij het kampvuur. Hierna was het bedtijd.
Om een uurtje of midden in de nacht werden alle Roelanders gewekt uit hun slaap, Koning Roeland had met spoed anti-virus software nodig. Een endje verder van het kampement vond de smokkel plaats. Het was een zeer ingewikkeld smokkelspel deze nacht, Roelanders (Y) moesten cds met anti-virus software( X) smokkelen van A naar B (A=beginpunt B=koning Roeland). Tussen A en B, zeg maar A en een half, stonden enge mannen die de anti-virus software (X) van de Roelanders( Y) af wilden pakken. Wanneer koning Roeland(Y) genoeg anti-virus software (X) had ontvangen, was het spel afgelopen. Het maakte het wel wat lastiger met die enge mannen ertussen, maar een echte Roelander laat zich natuurlijk niet kennen. De enge mannen zijn na deze avond nooit meer terug gezien.
Het was alweer de laatste volle kampdag, en dat betekent natuurlijk niet te veel doen. Het was een chille dag, het zonnetje scheen, iedereen was lekker zn eigen ding aan het doen. Beetje voetballen, beetje chillen op de bank, beetje vervelen.
Omdat het een chilldag was ging er natuurlijk niet zelf gekookt worden, dat zou zonde van de bespaarde energie zijn.. Dus is Koning Roeland een oplossing gaan zoeken voor dit probleem. De oplossing werd gevonden in het mooie plaatse Heeze en wel bij pizzeria Sphinx. Hier werden s avonds pizzas en spareribs koning gemaakt. De Roelanders werden afgevuld met een ijsje als toetje. Met volle buiken reden we hierna terug richting het kampterrein.
Omdat het de nacht van vrijdag op zaterdag droog zou blijven leek het ons leuk om met zn allen één nachtje in de open lucht te slapen. De verkenners hadden vast één tent naar de grond gehaald en een zeil over het grondzeil gespannen. Er was precies genoeg ruimte voor alle verkenners, knusjes dichtjes bij elkaar. De leidings hadden vast hun hangmatten klaar gehangen, zodat die ook in de open lucht konden slapen.
Als er kloofbijlen bestonden waarmee je van 2 stukken hout één kon maken zouden die deze avond gebruikt zijn. Vlak voordat het donker werd was er voor de laatste avond nog even snel genoeg hout ingeslagen waar je normaal een hele week mee vooruit zou kunnen. Het vuur werd weer aangewakkerd en hierna werd er een stevige basis hout op gelegd. Als snel was het zo warm rond het vuur dat we buiten de zitboomstammnen moesten gaan zitten. Het was goed vertoeven.. Het vuur was trouwens vanaf maandag nog niet uit geweest, meer dan die ene lucifer van maandag zijn er geen lucifers of aanstekers in het spel geweest.
Na een tijdje was het tijd om richting bed te gaan. Er werd geslapen in de open lucht, het weer zat mee, geen regen en niet te koud.
De laatste dag van een zomerkamp is meestal een dag van wakker worden, aankleden, tas inpakken, tenten opruimen, ontbijten, gezamenlijke spullen opruimen, hudo voor de laatste keer gebruiken, hudo dichtgraven, ouders ontvangen bij de parkeerplaats, autos inladen, aanhangwagens inladen, gedag zeggen, auto in stappen, gordel om doen, richting Voorhout te rijden, gordel los, uitstappen, spullen uitladen, spullen opruimen, tenten ophangen, ouders gedag zeggen, leidings en de andere verkenners vaarwel zeggen en naar huis gaan. Dit hebben we dan ook gedaan. Het was een super vet kamp!
Groeten,
de verkennerleiding